Миний цаг

"Ай хө чи минь хаана явнаа" ийм сэтгэгдэл уншлаа. Гангаа бичжээ. 2009 оныг өөрийнхөө хувьд их өөрчлөлтийн жил болгон зарлачихаад, завгүй гүйгээд л байна. Минийхээр эргэдэггүй хорвоод гомдож сууснаас өөрийнхөөрөө эргэх тэр ертөнцийг дотроо, сэтгэлдээ бий болгох гэж хичээгээд л... 104,5 радиогийн "Халуун цай" нэвтрүүлгийг сонсоорой. Ухаарал, хайр, уртаас урт уужуухан амьсгаа авч нэг зүйлийг бодуулна вий. Надад л лав тэгж санагдсан. Тус нэвтрүүлгийн энэ оны анхны дугаар буюу 2009 оны нэгдүгээр сарын 3-ны дугаарт зочноор оролцож, хүмүүстэй санаа бодлоо хуваалцлаа. Олон зүйлийн талаар цоо шинээр бодож эхэлсэн шүү, манайхан.
Оройхон гэртээ харьж, өглөөгүүр яаран ажилдаа ирсээр... Ийм л хэмнэлээр явж байгаа ч чин үнэнээсээ аливаа зүйлд хандах шиг жаргал байхгүйг улам бүр ухаараад л... Хаа явсан газраасаа сайн сайхан гэрэл гэгээтэй зүйлийн харж явах сайхан юм. Өнөөдөр байгаа газартаа, байгаа орчиндоо, хэрэглэж байгаа зүйлдээ сэтгэл хангалуун бай. Гэхдээ түүнээсээ илүү байхыг эрмэлз. Тэгэхгүй бол сэтгэл дундуур явсаар, хожим хойно ямар нэгэн зүйлд харамсах л болно шүү дээ. Миний амьдралд олон харамсал байгаа. Гэхдээ дахиж харамсахгүйн төлөө өнөөдөр байгаа зүйлд сэтгэл ханаж, хэлэх ёстой сайхан үгийг хэлж сурах л учиртай.
Өнөөдөр эхнэрээ араар нь тавьдаг залуучуудын талаар нэг радиогоор ярьж байх юм. Илүү их ачааг эмэгтэйчүүд үүрч байна. Араар тавьсан нөхрийгөө ахин дахин уучилж байна гээд л ярьж байна. Харин үүнтэй санал нийлээгүй ээ. Өнөөдөр надад байгаа бүхэн эр хүнийх... Тэр хүн байгаагүй бол би юу ч үгүй байх байсан. Гэхдээ эд хөрөнгийн тухай, өнгө мөнгөний тухай яриагүй юм шүү. Хоёрын хоёр сайхан хүүхэд, амьдрах итгэл, ухаарал, эрч хүч энэ бүхэн дэргэд байхгүй ч гэсэн хайртай түүний минь хүч, нөмөр нөөлөг, бас надад өгсөн их хайрынх нь чадал. Зүгээр л өөрийнхөөрөө амьдрах гээд өндийлөө. Намайг хайрласан аав ээж, амраг хань, ах дүү, хамаатан садан, найз нөхөд, блогчид, хамт ажиллагсадынхаа өмнө би хүн шиг амьдрах ёстой шүү дээ гэж өөртөө хэлсээр эрч хүчтэй босоод урагшаа хараад л гүйж байна. Гэхдээ ядрахгүй байхаа... Яагаад гэвэл хайраар тэжээгдэж байгаа болохоор...